Herkese Merhaba...Bu blogu aslında 5,5 yıl önce "KENDİNİ Yaşamak" adıyla açmıştım. O zaman aklımdaki tek şey başkalarına bağımlı olmadan kendimi nasıl yaşayacağım sorusuydu... Amacım, kendi yolculuğumu yaşarken buradan da sizlerle paylaşmaktı. Ancak birkaç yazı paylaştıktan sonra gerisi gelmedi, gelemedi.
Bu 5,5 yıl içerisinde hayatımda çok fazla şey oldu. Ama en güzeli, 5,5 yıl önce sorduğum "Kendimi yaşamak nasıl olurdu?" sorusu, beni sonunda "Kendim Olma" yolculuğuma kavuşturdu...
O gün bu blogu açarken şunları yazmışım;
"Bizler hayatın içinde kendimizi, kendi isteklerimizi yaşamayız, yaşayamayız. Yaşadıklarımız çoğunlukla hayatımızda önem verdiğimiz kişilerin ya da toplumun istekleridir. Yani aslında başkalarının hayatlarını, emanet hayatları yaşarız...
Bunun sebeplerinden biri kendi dışımızdaki kişilerle ve toplumla aramızdaki alışverişlerimiz, beklentilerimizdir. Bu beklentiler korkularımızı tetikler ve bizi dışarıya bağımlı hale getirir.
Sebeplerden diğeri de gerçek kendimizi tanımıyor ve kendi gerçeğimizi bilmiyor olmamızdır. Kendimizi bu hayatımızda doğduğumuz andan itibaren sahip olduklarımız ve edindiklerimizle tanımlarız. Bunlar da buzdağının sadece görünen kısmıdır. Oysa görünmeyen çok daha derin ve zengin bir gerçeğimiz vardır; bütün deneyimlerimizin kaynağı olan özümüz."
Bugün, bu yazdıklarımı okumak, sonra 5,5 yıllık yolculuğuma şöyle bir bakmak ve şu an olduğum yeri görmek çok hoşuma gitti :) Neredeeeen, nereye...
Şöyle ki; birkaç iş, sevgili, ev ve sonunda şehir değiştirdikten ve kendimi yatalak derecede hasta edip intihar ederek hayatıma son verme niyetimden sonra bugün yeniden içim yaşam sevinci, sevgisi, neşe ve coşkuyla dolu... Bunu kendime rağmen yaşayabildiğim için kendime sonsuz şükran duyuyorum.
Eğer bunu nasıl yaptığımı, hayatımı nasıl bu kadar değiştirdiğimi ve değiştirmeye devam ettiğimi merak ediyorsanız beni izlemeye ve takiplemeye başlayın. Sırrımı sizlerle de paylaşacağım ;)
Neşeyle,
Tuğba
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder